Verslag Siegfried van Harry Mulisch

Gezamenlijk deel

Verwachtingen & uitkomsten

Een boek kies je niet zomaar, een boek kies je met bepaalde verwachtingen. Zo ook dit boek. Op aanraden van de bibliothecaresse en wat onderling overleg hebben we voor dit boek gekozen. Nu had Isabel weinig  tot niets in te brengen in de keuze van het boek, aangezien ze er later bij kwam, maar ze heeft er zeker geen spijt van gehad. Zij was gelijk enthousiast over de schrijver, omdat ze hier veel van verwachtte. In tegenstelling tot Thamar die vrij weinig over deze schrijver wist en dus ook geen idee had wat ze moest verwachten. Anouk dacht dat het verhaal wel iets weg zou hebben van het prachtige boek de Donkere Kamer Van Damokles, omdat ze dacht dat Mullisch een soortgelijke schrijver zou zijn. En ook wegens het overeenstemmende onderwerp, namelijk de tweede wereldoorlog.  Dit onderwerp leek Isabel erg interessant. Gerben zat meer te wachten op een standaard verhaal over een ontdekking  over Hitler.  Thamar dacht dat het vooral een politiek verhaal zou gaan worden en dat lag haar niet zo. Ook vond zo net als Anouk dat de kaft er weinig belovend uitzag.

Het eerste wat iedereen opviel is dat het verhaal zich in het heden afspeelt. Dat leest fijn, want hierdoor is het vrij makkelijk je in de situatie te verplaatsen. Hiermee ben je immers bekend.  Thamar vond het erg fijn dat er veel in dialogen werd gepraat. Dat vond ze erg fijn, omdat het erg dynamisch is en zo goed in het verhaal op kan gaan. Na dit gezegd te hebben stemden de anderen er gelijk mee in. Thamar vond dit het beste literatuurboek dat ze ooit gelezen had. Anouk was het hier totaal niet mee eens, en zou dit boek niet zo snel aan iemand aanraden. Isabel vond het beter dan ze had verwacht en Gerben vond dat het boek zich werkelijk overtroffen had, maar beiden waren ze het erover eens dat het niet het allerbeste literatuurboek was dat ze hebben gelezen. Al met al zijn de verwachtingen bij drie van de vier positief uitgevallen en zijn we over het algemeen zeer tevreden over het boek.

Titelverklaring Siegfried

Siegfried is een zoon van Hitler waarvan niemand wist dat Hitler zijn vader was. Omdat het niet bekend mocht worden dat Eva Braun een kind van Hitler zou krijgen, adopteerde Julia Falk in het geheim Siegfried.  In het boek wordt het verdere leven van Siegfried en de effecten daarvan op zijn ouders, Adolf Hitler en Braun, weergegeven.

Personages

Rudolf Herter

Rudolf Herter is een Nederlandse schrijver die in Wenen is om een van zijn boeken te presenteren in een televisie-interview. Echter, als hij tijdens de signeersessie een echtpaar ontmoet dat vroeger voor Hitler heeft gewerkt, is de afloop van zijn leven bepaald. Hij is namelijk degene die een boek gaat schrijven over het leven van Hitler met informatie van het echtpaar Falk. Wanneer hij op zijn hotelkamer in Wenen over het toekomstig boek nadenkt, sterft hij op mysterieuze wijze.

Maria

Maria is de reispartner van Rudolf die met hem mee is naar Wenen. Zij is ook degene die Rudolf dood in de hotelkamer zal vinden.

Siegfried

Hij is de zoon van Hitler waarvan niet bekend mocht worden dat Hitler zijn vader was. Het is raar dat het hele boek om hem draait, terwijl je relatief weinig te weten komt. Zijn eigen vader heeft Ullrich Falk opdracht gegeven om hem door het hoofd te schieten.

Echtpaar Falk

Het echtpaar Falk speelt de bepalende rol in dit boek. Zij hebben vroeger voor Hitler gewerkt en klappen nu uit de school over zijn vermeende zoon Siegfried die altijd werd gezien als zoon van Julia.

Setting

Het verhaal speelt zich af in Wenen, vooral in het hotel en later ook bij de Falks.

Maar de flashbacks die ook in het verhaal zitten spelen zich af in de Berghof in Duitsland. Het dagboek van Eva Brown speelt zich af in de ondergrondse bunker waar zij en Hitler in hun laatste dagen verbleven.

Perspectief

Het verhaal is vanuit drie perspectieven beschreven: vanuit het perspectief van Herter, bij de flashbacks vanuit het perspectief van de Falks en bij het dagboek vanuit het perspectief van Eva Braun.

Open plekken

Een open plek die snel wordt ingevuld is de vraag waarom Herter op reis gaat. Een tweede open plek die later wordt ingevuld is waarom de Falks niet meteen willen vertellen wat ze weten en een derde plek die niet wordt opgevuld is de vraag wie de ‘hij’ is waarover Herter en Hitler het hebben.

Thema & motieven

Het overduidelijke hoofdthema van het boek is de dood. De dood van Hitler wordt beschreven en verklaart, de dood van Nietzsche wordt verklaard, de dood van Herter wordt beschreven, de dood van Eva Braun speelt een rol en natuurlijk is de dood van Siegfried ook een van de belangrijkste gebeurtenissen in het boek.

Het boek heeft verschillende subthema’s en motieven. Zo komt de kleur bruin steeds terug, speelt de muziek van Wagner een belangrijke rol in het verhaal en komt ook hoogmoed steeds terug in het boek, in het bijzonder die van Herter.  Van de motieven die in het boek voorkomen zijn vernietiging en haat de belangrijkste.

Oordeel

Wij waren het er allemaal over eens dat het een goed geschreven en intelligent boek is, maar de meningen over het verhaal zelf waren enigszins verdeeld. Isabel, Gerben en Thamar vonden het een buitengewoon boeiend, interessant en onvoorspelbaar boek, terwijl Anouk het langdradig en verbluffend saai vond.  Anouk wilde na de eerste dertig pagina’s al stoppen met lezen en Thamar zou het liefst meteen weer overnieuw beginnen. Volgens Isabel is het een van de beste boeken die ze ooit heeft gelezen en volgens Thamar zelfs de beste. Over een ding waren we het allemaal eens. Het hoogtepunt van het boek is overduidelijk het einde. Het moment dat we Herter zijn laatste woorden en de angstaanjagende laatste zin van het boek lazen, bevroor het

bloed in onze aderen.

Persoonlijke conclusie

Ik vond dit werkelijk een prachtboek. Het is ontzettend gewaagd, fantasierijk en zelf ietwat filosofisch door de manier van redeneren. Daar houd ik wel van. Ik vond het spannend en wilde maar al te graag weten wat het geheim van de Falks was. Ik wist niet dat literatuur zo leuk kon zijn en ik zou het echt aan iedereen aanraden. 

Onze discussie verliep goed. Ik vond het erg leuk om te merken dat niet iedereen dezelfde mening had en dat we toch nog stof hadden om over te discussiëren. Zo was ik laaiend enthousiast over het boek, terwijl Anouk het niet zo geweldig vond.

Ik heb van deze opdracht dan ook geleerd dat niet elke lezer dezelfde mening heeft als ik wat boeken betreft. Daar had ik zelf nooit zo bij stil gestaan. Ik vind het tamelijk grappig dat ik nu pas tot dat inzicht ben gekomen.

Ons boek was leesniveau vier. Ik kon dit leesniveau goed lezen. Ik had niet het gevoel dat het te moeilijk was en ik had niet het gevoel dat ik ‘jip-en janneketaal’ taal las. Bij mijn volgende boek kies ik óf leesniveau vier, óf leesniveau vijf. Dat hangt een beetje van het soort boek dat ik wil gaan lezen af. Ik ben namelijk van plan meer boeken van Mulisch te gaan lezen, aangezien hij mij als schrijver zeer goed bevalt. Ook wil ik graag nog een keer ‘Een schitterend gebrek’ van Arthur Japin lezen. Daar heb ik ook veel goeds over gehoord.